1. Home
  2. Moestuin
  3. Compost
  4. Verbazingwekkend: Hoe 12.000 ton sinaasappelschillen veranderden in een groene oase

Verbazingwekkend: Hoe 12.000 ton sinaasappelschillen veranderden in een groene oase

Verbazingwekkend: Hoe 12.000 ton sinaasappelschillen veranderden in een groene oase
0

In 1997 benaderden de ecologen Daniel Janzen en Winnie Hallwachs een fabrikant van sinaasappelsap in Costa Rica met een verbazingwekkend plan. Ze vroegen het bedrijf om fabrieksafval te dumpen in de natuur!

Afval voor natuur

In de jaren negentig maakt het ecologenechtpaar Janzen en Hallwachs in naam van de wetenschap een bijzondere deal: in ruil voor het doneren van een stuk ongerept bos aan de Área de Conservación Guanacaste – een natuurgebied in het noordwesten van het land – mocht de sinaasappelsapfabrikant Del Oro zijn verwerkte sinaasappelschillen en pulp gratis storten op een afgegraasd en ontbost stuk land. Vrachtwagens reden af en aan in het nationaal park en stortten meer dan 12.000 ton kleverige, melige, oranje compost in de natuur.

Janzen en Hallwachs
Janzen en Hallwachs (foto: Wired)

Voortijdig einde aan het experiment

Het begin van het experiment was veelbelovend. Al binnen een paar maanden was het afval omgevormd en gecomposteerd tot dikke, zwarte leemachtige grond. Maar toen kwam er abrupt een einde aan het onderzoek: een concurrende fabrikant diende een aanklacht in tegen Del Oro en won de rechtzaak. Er mochten van de rechter geen sinaasappelschillen in de natuur gedumpt worden, ook niet in het kader van het onderzoek.

Zo zag het eruit toen de schillen net gedumpt waren (foto: Dan Janzen)

16 jaar later: een groene oase!

Jaren gingen voorbij en het experiment raakte in de vergetelheid. Totdat Janzen in 2016 een van zijn studenten vroeg om een kijkje te gaan nemen op de plek waar de schillen gedumpt waren. Na lang zoeken vond hij uiteindelijk het bord terug dat ze ooit hadden geplaatst bij de dumpplek. Hij kon zijn ogen bijna niet geloven: het landschap was volledig getransformeerd tot een groene oase, vol biodiversiteit en sterke bomen en struiken. Van de schillen was niets meer terug te vinden! Op de plekken waar geen afval was gedumpt groeide nog steeds weinig en was de grond arm en uitgeput. Maar daar waar de schillen en pulp waren achtergelaten was het land rijk begroeid.

Voor, tijdens en na (foto: Dan Janzen)

Hoopgevend voor herbebossing

De vondst betekent een opsteker voor de mensen die zich bezighouden met het probleem van ontbossing. Want uit het experiment blijkt dat herbebossing goed mogelijk is én dat afval van de voedselindustrie daarin een belangrijke rol kan spelen. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat deze nieuwe bossen ook nog eens meer dan 10 x beter CO2 op kunnen nemen dan oude bossen!

bronnen: upworthy.comsciencealert.comnews.mongabay.com